Мүнөө ши намай…

Дурамни, ши баhал намай hананхай hэнши, үнинэй hананхай байгааш…

Шинии бэе дээрэш шадалгүйгөөр hунажа унаhан намайе ши аалиханаар таалан, үнэн байдалдаа аргаахан бусаанаш. Гэнтэ хүсэеэ зангидан, минии дороhоом мултаржа, нам дээрэ hуугаад, харасаараа уралhаам эхилээд, доошолон, хүхэнүүд дээрэм тогтожо, зали абабаш…

Энэ хараса соош «би шамайе эдижэрхихээр бэлэнби» гэжэ уншанам… Заахашье энхэрэлгүйгөөр, хүсэд хүсөөрөө ши намайе абахаш гү? Яагаашье hааш, хамаагүй, би шинииб! Би шамтайб, бэшэ юуншье хэрэггүй! Дурамни!!! Гансал бү удаарыш, яарыш даа…. Yшөө нэгэ заа, тиибэл, намдаа хүрөөгүйдэш би шатажа дүүрэшэхэлби…

Шимни намайгаа хүлеэлгэнгүй, тэрэ дороо заахашье энхэрэл харуулангүй, хүхэнүүдым таалаhаар, умайдам хүрэжэ, халуун амисхалаараа галдахадаш, инаг хүсэлөөр дуурэн таалажа, нэнгэхэдэш, би энээниие үшөө тэсэхэ аргагүй, орон дээрэhээ hолжорон hагад мултархаа hанахадам, ши нарин матаргайhаам тэбэреэд, өөртөө дүтэлүүлэн, гарнууд соогоо шангаар адхаад хүдэлхыемниш болюулжархинаш…. Хүсэндэш, хүсэлдэш диилдэhэн би бэшэ яахыншье аргагүй шинии хэлэнэйш, уралнуудайш, гарнуудайш инаг дурата эрмэлзэл соо ухаагаа алданам….

Шамhаа ондоо хэншье бэшэ намдаа иимэ hайхан дураниие үзүүлээгүй….